Rank

Dit is amper lente... In die kerk het ons die afgelope tyd gepraat van seisoene in ons lewens en hoe God teenwoordig is in elke seisoen.

Terwyl ek geluister het na die preke het ek gedink ek is baie lekker 'cozy' in die somer seisoen van my lewe...Maar eweskielik het die wa omgeval en le ek kop onderstebo in die winter...

Ek het die gedig geskryf toe ek tweede of derde jaar was op universiteit en ek dink dit som my seisoen waar ek nou is mooi op...

rank
Nooit gedink ons paaie sal kruis nie,
altyd gedink jou blare strek
hoer en laer as myne.
Tog het een van jou ranke my stam omring.

Jy het stadig 'n pad gevorm,
saggies opgekruip.
Met jou blare, blomme my versier
ek het vir 'n rukkie kersfeesliggies gestraal.

Maar net soos kersfees verby gaan
is ek gesnoei en is jy afgeknip.
Elke rank en blom is weg, uitgeroei.
Ek sit weer met 'n lee winterboom.

Soos wat my takke soekend sprei,
wens ek vir 'n verlore rank
wat weer my sal omring
My versier met jou blare, blomme...